ખ્વાહીશ પૂરી કરવા પાયાની શરત મહેનત કરો

   "ખ્વાહીશ", શેખચલ્લીને તો ખૂબખૂબ’ખ્વાહીશ’ હોય.બસ સપનાઓમાં રાચે!! એ,રાચવાથી સફળતા નથી મળતી! એ જ તો માત્ર”પ્રતીક્ષા” છે.શ્રીદેવીના ફોટા સામે ઊભા રહેવાથી કે દીપિકાનો ફોટો ખીસ્સામાં રાખીને ફરવાથી"કોઈ પણ સ્ત્રી"તમારી નથી થઈ જાતી!! એ તો માત્રજિં ‘દિવાસ્વપ્ન’ છે.એવી જ રીતે "વિશ્વસુંદરી" બનવા માટે માત્ર"મેકઅપ"કે બાહરી દેખાવ કપડાંની "ચમક-દમક" મહત્વના નથી.એના માટે ખૂબજ મહેનત કરવી પડે છે.જીવનની રહેણી કરણી,નીતિનિયમો પાળવા પડે છે. હુશિયારી વધારવા માટે પણ મગજને કસવાની મહેનત કરવી પડે છે.
                                                       આ તો ઠીક છે,જિંદગીમાં જોશું તો,આખું "સંસારચક્ર" ખ્વાહીશોથી ભરેલું છે! માના ગર્ભધારણથી શરૂ થાય,તે..વંશ અને વારસ સુધી,"ખ્વાહીશ"..ખ્વાહીશ..ખ્વાહીશ!એટલે સુધી કે વંશ-વારસને પોતાના બુઢાપો સુધારવા “ખાસ તૈયાર” કરવામાં આવે છે.ખ્વાહીશનો કોઈ અંત નથી. એકમાંથી બીજી,બીજામાંથી ત્રીજી...પેદા થયા જ કરે.
                                                       એક ભાઈને પોતાની જમીન દાનમાં આપવી હતી! પણ એ સામી વ્યક્તિને ચકાસી,પરીક્ષા કરીને પછીજ આપવા માગતા હતા. એટલે જમીન માટે રસ લેનાર વ્યક્તિએ, સવારથી સાંજ સુધી બળદના બદલે,પોતે જ વિરામ વગર જમીન ખેડતા રહેવું!! “જમીન લાલચૂ”ને આ મફતની દરખાસ્ત ગમી.અને અંતે એ સાંજના બેભાન થઈને જમીન પર ઢળી પડ્યો!!