જળ એ જ જીવન.
મુક્તિદા કુમાર
‘મનચલી’
************
એક જમાનામાં
અર્ધી બાલ્ટીથી નહાતાં!
કપડાં ધોતાં -મેલું, વચલું અને ચોક્ખે પાણી,
મેલું જાતું ઓટલા ધોવા,
વચલાથી ફરી કપડાં પલળે!
ચોક્ખે પાણી નાહી લેવાતું..
પાણીના અમે ‘પુણ્ય કમાતાં’,
પાણી પાઈ અતિથિ પૂજાતા!!
નદી/નાળાની પૂજા કરતા,
આજેતો નળ ખોલી પાણી જાતું !
પાયખાનામાં ફ્લશ થઈ જાતું!
ચોક્ખાઈના બણગા ફૂકતું,
વોશિંગ મશીનમાં કેટલું જાતું??
કોને ખબર છે?
ખારા ખારા ઊસ જેવાં,
આ પાણીને વરાળ બનાવી મીઠાં કરતા!!
પાણીના જો પૈસા પાડતા!!
શક્તિના એ શ્રોત તરીકે, પાણીની એ પૂજા કરીએ?
પણ પાણીને ટીપે ટીપે વેડફી,ગટ્ટર કાદવ કરીએ?
પાણીના પણ મોલ અમૂલા!
ખારા ખારા ઊસ હોય કે મીઠાં અમૃત જળ!
દીઠાં વાદળમાં અમૃત જળ!
જીભની લાળે,વૃક્ષની ડાળે,નદી/નાળે..
પાણીના ટીપે,
માનવ પંખી જીવ ..
ટીપે ટીપે –જીવાતાં -પાણી અણમૂલાં અમૂલા..
માનવ-પંખી-જીવ.
31Manisha Master Vora, Bhavna Pandya and 29 others
12 Comments
Like
Comment
Share