Muktida Oza

” કોણ ના પાડે?”

મૃત્યુ ના એ મોઢાં માંથી, ભવાટવીના ફેરા માંથી છૂટી જવાની કોણ ના પાડે?જીવનના એ જંગલમાં! જંગલમાં મદમસ્ત બની અટવાઈ જવાની કોણ ના પાડેસમય સમયનું કામ કરે તો સમય આવ્યે બદલાઈ જવાની કોણના પાડે? પિકનિકમાં જઈ ભમવા મળે,તે કોણ ના પાડે!ભાઈ બંધની ખિંચાઈ કરવાની કોણ ના પાડે!સમય આવ્યે બદલાઈજવાની કોણના પાડે?! ખાવાનું ‘મફત’ મળે તો કોણContinue reading “” કોણ ના પાડે?””

“જેવી ભાવના તેવી દુનિયા”

“એવું પણ બને કે,ફૂલોમાં ઉદાસી નીકળે,ને પથ્થરો પણ ગીતગાઈ ઉઠે…,“અંગાર,” જેવા જ્યારેમનના ભાવ નીકળે,જગતના રંગ એવા જલાગી ઉઠે…!”———-(ઇસબ મલેક “અંગાર”) આપણે જ વિચાર રૂપી વમળો પેદા કરીએ છીએ,એટલે એના પ્રતિબિંબ પણ આપણા જેવા વિચાર એવાં જ ફેલાય છે!કેટલીક વાર કેટલાક લોકોની હાજરી જ આપણને ખૂંચતી હોય, એ વ્યક્તિ જરા પણ ખરાબ ન હોય..છત્તાં!! મન તોContinue reading ““જેવી ભાવના તેવી દુનિયા””

“જવાબદારીનો એહસાસ”

“નદીના એક કિનારાએસામેના કિનારાને કહ્યું…આમને આમ ક્યાંસુધી સામસામે રહીશું…ચાલને એક થઈ જઈએ,બીજા કિનારાએજવાબ આપ્યો…., શુ આપણે પણ સાવમાણસ જેવા થઈ જશું..?આપણી જવાબદારી નું શુ..?આપણે એક થશુ તોઆ વહેણ નું શુ..?આપણા વિશ્વાસે તોઆ માછલીઓ રમે છે…તેની રમતનું શુ…?આપણે એકબીજાની સામે, એકબીજાની નજરમાં રહીએ તે અહોભાગ્ય..લેખીએ..!”—— (ઇસબ મલેક “અંગાર”) આપણી ડિક્ષનરીમાંથી,આપણા જીવનમાંથી,મૃત:પ્રાય થતા શબ્દોમાંનો એક શબ્દ જોContinue reading ““જવાબદારીનો એહસાસ””

કડવું સત્ય સમય બડા બલવાન હૈ..

કેવા કેવા ખેલાતા રહે જીવનમાં “અંગાર”,ચડતી પડતી ના આ ખેલતો જો…..,આજે નમાલા પણશિખામણ આપે છે એને,જે એક દિવસ પાંચમાપુછાતો હતો…!”——– (ઇસબ મલેક “અંગાર”) ‘શક્તિને સલામ’! પણ આપણે પોતે,એવા વ્યવ્હાર પેદા કરીએ,કે સામી વ્યક્તિ ગમે તેવી હોય એને માન સન્માન,આપીએ..કવિ કાગનું મસ્ત ભજન યાદ આવી ગયું,“એ..એજી તારે આંગણિયે પૂછીને જો કોઈ આવે રે આવકારો મીઠો આપજે,એજીContinue reading “કડવું સત્ય સમય બડા બલવાન હૈ..”

“સમય વર્ત્યે સાવધાન!”

મુક્તિદા કુમાર ઓઝા “સમયની આગળ નહિ, સમયની પાછળ જરા પણ નહીં, સમયની સાથેજ ચાલ…., બહુ ચાલાક છે આ સમય “અંગાર”…., પછી કહેતો નહિ કે સમય રમત રમી ગયો..!” ——-ઇસબ મલેક “અંગાર” go with flow!!! સમયની કિંમત કરતાં આવડવું જોઈએ.સમય આંખના પલકારામાં પસાર થઈ જાય છે.સમયને આનંદ ઉત્સાહથી જેવો છે તેવી રીતનો જ સ્વીકારી સુધારવાContinue reading ““સમય વર્ત્યે સાવધાન!””

“કડવું સત્ય”મુક્તિદા કુમાર ઓઝાકેવા કેવા ખેલાતા રહે જીવનમાં “અંગાર”,ચડતી પડતી ના આ ખેલ તો જો…..,આજે નમાલા પણ શિખામણ આપે છે એને,જે એક દિવસ પાંચમા પુછાતો હતો…!”——– ઇસબ મલેક “અંગાર”વ્યક્તિને મળતાં માનપાન, આવકારો,એ મોટેભાગે સામા વાળાને તેમની જરૂરિયાત,અને શક્તિને ધ્યાને લઈને મળે છે.”ખાસકરીને ઉંમર લાયક લોકો,જે શક્તિશાળી હતા, પણ હવે એ પરાધીન થઈ ગયા છે એવાને, એટલે “બાપા! તમે ચૂપ રહો,એવું તો ઘણા જુવાનીયાઓને બોલતાં સાભળ્યા હશે..જરૂરિયાત અને શક્તિ”એટલે શું? સ્વાર્થ?ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે!‘શક્તિને સલામ’! પણ આપણે પોતે,એવા વ્યવ્હાર પેદા કરીએ,કે સામી વ્યક્તિ ગમે તેવી હોય એને માન સન્માન,આપીએ..કવિ કાગનું મસ્ત ભજન યાદ આવી ગયું,એ..એજી તારે આંગણિયે પૂછીને જો કોઈ આવે રે આવકારો મીઠો આપજે,એજી તારે કાને રે સંકટ કોઈ સંભળાવેરે..હોંકારો મીઠો આપજે..સારમાણસાઈ અદૃશ્ય હોય છે..પણ એ હંમેશાં બીજાની ‘યાદ’બનીને હૃદયમાં સંઘરાઈ જાય છે.ચીપી ચીપીને બોલવા વાળા લોકો!જાણે દુનિયા આખીનાં ડહપણનો ભાર એણે જ ઉપાડ્યો હોય!એની સાથે વાત કરો તો,એવું લાગે કે,”સાક્ષાત્ ભગવાન”! આવા લોકો વોટ્સેપ પર,એકરીતે અને મેસેન્જર ઉપર બિલ્કુલ જુદી જ રીતે વાત કરતા હોય!!આવા લોકો બહુજ સમજદાર અને ડાહ્યા લાગે કારણકે એ લોકો પાસે “ધન”નામની દુન્યવી સંપત્તિ હોય.અત્યરની દુનિયાનું ચલણ છે! ”પૈસો મારો પરમેશ્વર ને હું પૈસાનો દાસ.”. પણ પૈસો હાથનો મેલ છે! મારા વહાલા! હાથમાં આવીને ક્યારે સરકી જાશે! ખબર પણ નહિ પડે.અને મૃત્યુ ટાણે તો,ખાસ.કોઈનું સાચું દુ:ખ દૂર નથી કરતો,કે નથી બચાવવા આવતો.આ”પૈસો”.!!‘ઊંચી નીચી ફર્યા કરે, જીવનની ઘટમાળ ભરતી તેવી ઓટ છે ઓટ પછી જ જુવાળ’!એક નામ વાળા હજારો લોકો હોય છે! પણ કોનું નામ સાર્થક થાયછે? શ્રીધીરુભાઈ અંબાણીને નાનપણમાં, લોકો ”ધીરીયો” કહીને જ બોલાવતા!!

કોઇપણ વસ્તું કે માણસની એટલી બધી અપેક્ષા ન રાખવી,કે તેના વગર નાચાલે.બસ દિલ જીતવાનો જ હેતુ રાખીએ,કારણ કે…દુનિયા જીતીને પણ સિંકદર ખાલી હાથે જ ગયો.કોઇને’ સારા’ લાગશો, કોઈને’ ખરાબ ‘ પણ ચીંતા ના કરશો..જેવા જેના વિચારો હોય છે,”બાપા તમને કાંઈ ખબર ના પડે”! કહેવાવાળા,ભૂલી જાય છે, કે સાહેબ!તમે અત્યારે છો..તે કોના થકી છો?

“મૂલ્યાંકન”

શુ આપણે કરેલ મૂલ્યાંકનના માપદંડ સાચા જ છે…? “કોઈની એકાદ નાની મોટી ઘટનાઓના આધારે,તેનું મૂલ્યાંકન બાંધતા પહેલા……,તારી ધારણાઓનાં માપદંડ ને ચકાસજે “અંગાર”,હોય શકે તેમાં કોઈ પૂર્વગ્રહના ઝાળાઓબાજી પણ ગયા પણ હશે..!”——–ઇસબ મલેક “અંગાર”“આમ જ હોય”એવું આપણે નક્કી કરી લઈએ.પણ.. ઘણીવાર “એવું” નથી હોતું.કેટલીક વારવ્યક્તિના મનમાં અવ્યક્ત ‘ભય’છૂપાઈને બેઠેલો હોય,જેના કારણે,વાતની રજુઆત કરવાની હિંમત પણ નથીContinue reading ““મૂલ્યાંકન””

કુદરતના ખોળે…. માનવી ની મર્યાદા…!

ઓહો! આ ગરમી! તોબાતોબા! મને તો,’એરકંડીશનર’ વગર ચાલે જ નહિ!અરે! આ જોને, કેવી ઠંડી પડે છે!આ પાછાં’ગાદલાં-ગોદડાં’કાઢવાં પડશે!આ વરસાદતો જો જ્યાં જુવો ત્યાં,’ખાડા-ખચીયા’બસ! કોઈ એવી ઋતુ નથી જે સુખ આપે!!!?ત્યારે થાય! કબૂતર,કાગડો,કોયલ બિલાડી,વનસ્પતિ-વડનું ઝાડ,લીંબડો,પીપળો,એ પશુ,પ્રાણી કે વનસ્પતિ!કેટલાં કુદરતની નજીક છે?એ લોકોને ડિલીવરી માટે સીઝેરીયન નથી કરાવવું પડતું!વરસાદથી રક્ષણ માટે એ લોકો રસ્તો જરૂર શોધી લેContinue reading “કુદરતના ખોળે…. માનવી ની મર્યાદા…!”

“ટપકું”

ટપકે ટપકે સરોવર ભર્યાં.ટપકે ટપકે ભરે સરોવર!ઝૂકી ઝાડવાં, ઝીલી પાણી,ટપકે ટપકે પાંદડાં પીતાં!દેતાં, હરિત ને હરિયાળી !ચાતક તરસે ટીપું અમૃત,અમૃત મોતી આભના!નેવાંનાં પાણીનીટપકાતી છાલકમાં,મેઘધનુષ રંગ જોઉં ટીપેટપેએક ટપકું મૂકોને,તમે રંગ્યું આકાશ!એમ, અતરના ઓરતા આંબવાઅંતરના અંતરથી માપતાંએ જ મનડું તે ઝૂમતું ટપકે ટપકે….ધ્યાન ધરું ટપકે,મોહનને દેખું! ટપકાંમાં ઝૂમતું બ્રહ્માંડ લાગે!ટપકાંમાં ગાથા,ને ટપકાંમાં ગીત,વર્ષાની વાછંટના ટપકાંમાં, છલકાતીContinue reading ““ટપકું””

કુદરતના ખોળે…. માનવી ની મર્યાદા…!

“ઓચિંતું બારીમાંથી …,એક પતંગિયું આવી ચડ્યું…,શબ્દો નહોતા, મૌનથીઘણું કહી રહ્યું…..,” નથી પામર હું,સમસ્ત પ્રકૃતિનો પ્રતિનિધિ છું..,કોરોના તો હજુ કાઈ નથી…,માટે મર્યાદામાં રહેજો માનવી,એવું કંઈક સમજાવી ગયું…..!”——(-ઇસબ મલેક “અંગાર” ) ઓહો! આ ગરમી! તોબાતોબા! મને તો,’એરકંડીશનર’ વગર ચાલે જ નહિ!અરે! આ જોને, કેવી ઠંડી પડે છે!આ પાછાં’ગાદલાં-ગોદડાં’કાઢવાં પડશે!આ વરસાદતો જો જ્યાં જુવો ત્યાં,’ખાડા-ખચીયા’બસ! કોઈ એવી ઋતુContinue reading “કુદરતના ખોળે…. માનવી ની મર્યાદા…!”